Wyspy pratatrzańskie 11.09–06.12.
Zakopane
Stanisław Ignacy Witkiewicz, Tadeusz Miciński z rysiem w „willi na Antałówce”, fotografia, zbiory Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem
Sen tropikalnego słońca. Witkacy i Zakopane to wielowątkowa, oniryczna opowieść. Jest o relacji Witkacego z tropikami, spleciona na trzech płaszczyznach czasowych: jego wyprawy na Cejlon w roku 1924, PRL-u oraz współczesności. Podróż do Australii była silnym bodźcem dla artysty, pozostawiającym ślad w jego twórczości. Powidoki egzotyki splatają się z wcześniejszymi marzeniami o tatrzańskiej prehistorii: wyimaginowane Zakopane z bujną roślinnością i palmami to wizja z 1903 roku. Rysunkowa dokumentacja tej wizji na początku lat 50. zostaje zniszczona. Jak czytamy w tekście kuratorskim „Dżunglowe Podhale rozsadza radziecką politykę i jest niezgodne z oficjalną linią kulturalną partii”. Zaproszeni do wystawy artyści i artystki współcześni uzupełniają ekspozycję o teraźniejszy kontekst, dopowiadają pewne wątki i narracje związane z twórczością Witkacego i samym Zakopanem.
11.09–06.12.
Zakopane, Galeria Sztuki XX wieku w willi Oksza, filia Muzeum Tatrzańskiego, ul. Zamoyskiego 25
